Od 1 października weszły w życie nowe przepisy dotyczące rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT). Ustawa reguluje między innymi obniżenie stawki podatku dla pierwszego progu podatkowego oraz obniżenie kwoty zmniejszającej podatek.
Obniżenie stawki pierwszego progu podatkowego
Według Piotra Ciszewskiego, eksperta podatkowego w firmie inFakt, najważniejszą zmianą wprowadzoną na mocy znowelizowanej ustawy jest obniżenie stawki pierwszego progu podatkowego. Zgodnie z art. 27 znowelizowanej ustawy o PIT podatek dochodowy jest pobierany od podstawy jego obliczenia według następującej skali:
• do 85 528 zł podatek wynosi 17 proc.
• ponad 85 528 zł wynosi bez zmian 12 539,76 zł +32% nadwyżki ponad 85 528 zł
Wyliczony podatek podlega pomniejszeniu o kwotę zmniejszającą podatek, która z uwagi na obniżenie stawki PIT będzie wynosić:
• 1 360 zł dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej 8 000 zł;
• 1 360 zł – (834,88 * [podstawa obliczenia podatku – 8 000 zł] / 5 000 zł) dla podstawy obliczenia podatku wyższej niż 8 000 zł, ale nieprzekraczającej 13 000 zł;
• 525,12 zł dla podstawy obliczenia podatku wyższej niż 13 000 zł, ale nie wyższej niż 85 528 zł;
• 525,12 zł – (525,12 zł * [podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł] / 41 472 zł) dla podstawy obliczenia podatku wyższej niż 85 528 zł, ale nieprzekraczającej 127 tys. zł.
W przypadku podatników, których dochody nie przekroczą kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, przy wyliczaniu zaliczki na podatek dochodowych przedsiębiorcy stosowali kwotę zmniejszającą w wysokości 556,02 zł rocznie. Od nowego roku kwota ta będzie wynosić 525,12 zł. Opisane zmiany będą obowiązywać dla przychodów osiągniętych od 1 stycznia 2020.
Przepisy przejściowe od 1 października 2019 roku
Znowelizowana ustawa reguluje także sposób rozliczania zaliczek na podatek dochodowy za IV kwartał 2019 roku. Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych od 1 października 2019 do dnia 31 grudnia:
• zamiast stawki 18 proc. stosuje się stawkę 17 proc.;
• kwota zmniejszająca podatek wynosi 525,12 zł.
Z uwagi na rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy według stawki 18 proc. dla miesięcy styczeń – wrzesień oraz według stawki 17% dla przychodów uzyskanych od października do grudnia ustawodawca wprowadza za cały rok podatkowy stawki 17,75 proc.
Natomiast kwota zmniejszająca podatek będzie wynosić:
• 1 420 zł dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej 8 tys. zł;
• 1 420 zł – (871,70 * [podstawa obliczenia podatku – 8 tys. zł] / 5 tys. zł) dla podstawy obliczenia podatku wyższej niż 8 000 zł, ale nieprzekraczającej 13 tys. zł;
• 548,30 zł dla podstawy obliczenia podatku wyższej niż 13 tys. zł, ale nie wyższej niż 85 528 zł;
• 548,30 zł – (548,30 zł * [podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł] / 41 472 zł) dla podstawy obliczenia podatku wyższej niż 85 528 zł, ale nieprzekraczającej 127 tys. zł.
Koszty uzyskania przychodu
Pierwszą z planowanych zmian jest zwiększenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Koszty uzyskania przychodów:
• 111, 25 zł miesięcznie, a w skali roku podatkowego nie więcej niż
1 335 zł, w przypadku uzyskania przychodów z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej zostaną zwiększone do kwoty 250 zł, a w skali roku podatkowego nie więcej niż 3 000 zł
(art. 22 ust. 2 pkt. 1);
• w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, nie mogą przekroczyć łącznie 2 002,05 zł za rok podatkowy, po zmianach limit wzrośnie do 4 500 zł;
• 139,06 zł miesięcznie, a w skali roku podatkowego nie więcej niż 1 668,72 zł, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. Analogicznie po zmianach wynoszą 300 zł miesięcznie, a w skali roku podatkowego nie więcej niż
3 600 zł (art. 22 ust. 2 pkt. 3);
• w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę, obecny limit nie mógł przekroczyć łącznie
2 502,56 zł za rok podatkowy, po zmianach koszty nie będą mogły przekroczyć 5 400 zł.
