Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) podczas 55. dorocznego spotkania w Davos przedstawiło kluczowe wyzwania dotyczące przyszłości pracy i edukacji. Wśród nich znalazły się konieczność przekwalifikowania pracowników, zmniejszenie luki płciowej oraz tworzenie lepszych i sprawiedliwszych miejsc pracy. Jak Polska odpowiada na te globalne wyzwania? Analiza wyników badań krajowych dostarcza interesujących wniosków.
Łukasz Chodkowski, dyrektor zarządzający Déhora
Przekwalifikowanie i nowe technologie – czy polskie firmy są gotowe?
Jednym z kluczowych trendów wskazanych przez WEF jest potrzeba przekwalifikowania pracowników, co wg raportu „Future of Jobs 2025” stanowi priorytet dla 85 proc. pracodawców. Szczególne znaczenie mają kompetencje cyfrowe, w tym AI, big data i cyberbezpieczeństwo.
Tymczasem w Polsce badania Dehory wskazują, że jedynie 15 proc. firm aktywnie wykorzystuje AI w procesach HR, głównie w celu automatyzacji administracji. Głównymi barierami wdrożenia są brak doświadczenia oraz opór pracowników pierwszej linii. Oznacza to, że choć świadomość potrzeby zmian rośnie, polski rynek wciąż znajduje się na początkowym etapie wdrażania nowych technologii.
Luka płciowa i kultura pracy
WEF zwróciło uwagę na niewidoczne bariery dla równości płci, zwłaszcza w obszarze zdrowia i bezpieczeństwa psychologicznego. W Polsce kwestia ta nie została bezpośrednio poruszona w badaniu, jednak można dostrzec pewne korelacje w kontekście elastycznych form pracy. Zaledwie 22 proc. firm rozważa skrócenie tygodnia pracy do czterech dni, a ogólnie elastyczność zatrudnienia wciąż nie jest standardem. Tymczasem globalne doświadczenia pokazują, że większa elastyczność może znacząco przyczynić się do poprawy równości szans w miejscu pracy.
Lepsze i sprawiedliwsze miejsca pracy – gdzie jesteśmy?
WEF zwróciło uwagę na globalny problem bezrobocia – aż 402 mln ludzi pozostaje bez pracy, co pogłębia nierówności. W Polsce, choć sytuacja na rynku pracy jest stabilna, przedsiębiorstwa zmagają się z wyzwaniami związanymi z zarządzaniem czasem pracy. Aż 60 proc. badanych firm wskazało brak jasnych standardów w tym obszarze jako kluczowy problem. Dodatkowo jedynie 19 proc. organizacji wykorzystuje dane w czasie rzeczywistym do optymalizacji harmonogramów.
Podsumowanie: Polska na tle światowych trendów
Wnioski płynące z badań sugerują, że Polska stoi przed istotnymi wyzwaniami w kontekście przyszłości pracy. Z jednej strony istnieje rosnąca świadomość potrzeby zmian, z drugiej – stopień wdrożenia nowoczesnych rozwiązań pozostaje stosunkowo niski. W szczególności warto zwrócić uwagę na trzy obszary wymagające intensyfikacji działań.
1. Inwestycja w przekwalifikowanie i AI – polska gospodarka powinna przyspieszyć proces adaptacji nowych technologii, aby nadążyć za globalnymi trendami.
2. Promowanie elastyczności pracy – firmy powinny aktywnie testować nowe modele organizacji pracy, co może pomóc w redukcji nierówności i poprawie efektywności.
3. Lepsze zarządzanie czasem pracy – standaryzacja i wykorzystanie nowoczesnych narzędzi analitycznych może znacząco poprawić planowanie i produktywność.
Chociaż Polska nie jest jeszcze w pełni gotowa na przyszłość pracy w kształcie opisywanym przez WEF, badania wskazują na rosnące zainteresowanie i pierwsze kroki w kierunku dostosowania się do nowych wyzwań. W najbliższych latach kluczowe będą tempo adaptacji oraz gotowość firm do inwestycji w kapitał ludzki i technologie.